نشست شماره ۲۱ از سلسله نشست های پیش همایش توسط مدرسه علمیه خواهران بختگان استان فارس با همکاری دبیرخانه همایش در تاریخ شنبه یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ ساغت ۱۱ صبح برگزار شد. در این نشست طلاب حضور داشتند و استاد سرکار خانم فائزه ربیع با موضوع “ الگوی سوم و مسئولیت حاکمیت در امر عفاف و حجاب، خوشایندسازی، الگو سازی و هنجارسازی حجاب” به ارائه مطالب خود پرداختند.
خانم فائزه ربیع بیانات خود را چنین آغاز کردند: “خوب کردی که رخ از اینه پنهان کردی/ هر پریشان نظری لایق دیدار تو نیست. نشانه اصلی زن مسلمان؛حجاب است. در هرجایی از دنیا زنی با پوشش حجاب دیده شود نشان از مسلمان بودن آن است که باهمین پوشش و بدون ذکر کلامی در اجتماع شعار دین را ابلاغ می کند و دلیل مبارزه غرب با حجاب همین مسئله است.”
ایشان ادامه دادند که پیرامون بحث حجاب مباحث مختلفی مطرح می شود که یکی از آنها چگونگی مواجهه حکومت با موضوع حجاب است. در ابتدا باید توجه کرد که نیاز به حجاب و پرهیز از برهنگی جزء گرایشهای فطری بشر است و خداوند متعال آن را در وجود انسان قرار داده است.
سرکار خانم ربیع تاکید کردند که شواهد تاریخی نیز فطری بودن و فرا ملی و فرا مذهبی بودن حجاب را تایید می کند، مانند داستان آدم و حوا در قرآن و تورات. درتمدنهای کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران موضوع حجاب بانوان جایگاه ویژه ای داشته است. اولین نشانه بی مبالاتی نسبت به حجاب در ایران در زمان آشنایی ایران با غرب وغرب زدگی در دوره قاجار پدیدار گشت. بعداز پیروزی انقلاب توسط امام خمینی (ره) حجاب به عنوان یک اصل اسلامی در ایران الزامی شد. از منظر فلسفه سیاسی،حکومت ها می‌توانند با وضع قوانین مردمانشان را ملزم به انجام یا ترک فعلی کنند و چون قلمرو حکومت ما، همان قلمرو احکام و شریعت اسلامی است، وظیفه اصلی حکومت اسلامی، اجرای احکام الهی درمیان بندگان خداوند است.
وی در پایان چنین نتیجه گیری کردند که بنابراین حاکم اسلامی هرگز نمی‌تواند نسبت به انجام واجبات و ترک محرمات الهی بی تفاوت باشد مخصوصا در آنجا که حکم، اجتماعی بوده و از ابعاد مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی بر خوردار است دقیقا مانند موضوع پوشش اسلامی وحجاب.
